Peeling? A co to takiego?

Peeling ("peel" - w j. angielskim łuszczyć się, złuszczać), wykonuje się w celu korekcji defektów kosmetycznych w obrębie samego naskórka i skóry właściwej; są to np. blizny, zmiany trądzikowe, zmarszczki, czy też przebarwienia i zaburzenia pigmentacji.

Peelingi penetrując konkretne warstwy skóry, powodują jej złuszczanie na pożądanym poziomie, usuwając blizny, zmarszczki i martwy naskórek. Efektem peelingu jest stymulacja żywych komórek skóry, zapoczątkowanie syntezy białek strukturalnych - elastyny i kolagenu. Peeling przywraca prawidłową strukturę skóry, poprawia jej elastyczność. Skóra staje się nawilżona, a efekt tych reakcji widoczny jest, jako rewitalizacja i odmłodzenie skóry.

W medycynie estetycznej najczęściej stosuje się peeling chemiczny oparty na rozmaitych preparatach. Poza tym wykorzystuje się - tzw. resurfacing (usuwanie odpowiedniego naskórka /i powierzchownych warstw skóry), przy użyciu takich metod, jak: laser, dermabrazja lub też zamrażanie - CO2 i ciekły azot.

Jeżeli chodzi o peelingi chemiczne, są najczęściej stosowanymi zabiegami rewitalizującymi, zmniejszającymi oznaki starzenia się naturalnego oraz posłonecznego skóry. Na podstawie badań doświadczalnych i klinicznych przeprowadzanych na skórze z cechami starzenia się naturalnego lub posłonecznego. Udowodniono, że peelingi z użyciem środków chemicznych skutecznie zmniejszają objawy tego procesu.

Wskazania do peelingu chemicznego są szerokie i obejmują różnego rodzaju defekty naskórka, bądź skóry właściwej, zmarszczki, wysuszenie, zwiotczenie, teleangiektazje, plamistość (przebarwienia i odbarwienia, charakterystyczne dla starzenia posłonecznego).

Podział peelingów w zależności od głębokości działania:

* powierzchowne - w obrębie naskórka;

* głębokie - sięgające do głębszych warstw skóry;

* średnio-głębokie - obejmujące cały naskórek i górną warstwę skóry.

Niestety, im głębszy peeling, tym większe ryzyko skutków ubocznych (np. blizn, przebarwień, zakażeń /opryszczka/) oraz dłuższy czas gojenia.